HİKAYE ATÖLYESİ

     Bahar kokusu doğaya sinmiş ısınan toprak gökyüzüne buharlar yükseltiyordu. Otlar yeşermeye başlamıştı. Çiçeklerin açması an meselesiydi. Doğa tüm güzelliğini sergiliyordu adeta.       Ellerini iki yana açarak başını yukarı kaldırdı ve tertemiz memleket havasını teneffüs etti. Tepeleri aşmış ormanlık alanın seyreldiği o yamaçta kasabayı kuşbakışı gören bir kayanın üzerine oturdu. Doğup büyüdüğü o kasabayı seyre daldı.       Ne günler geçirmişti bu kasabada. Ne güzel anılar, ne güzel dostları olmuştu. Kim bilir şimdi o dostları nerde ne yapıyordu. Hepsi evlenmiş mutlu mesuttur diye temennide bulundu.        Annesinin ölümünü düşündü. Kanserden nasıl can verdiğini, o inlemelerini getirdi aklına. Zeynep vardı. Bahar'ın en yakın arkadaşı can dostuydu. Ali vardı. Çocukluk aşkı hiç bitmeyen sevdası Ali...       Gözünden bir damla yaş süzüldü. Tek başına büyümüş, annesini onbir yaşında kaybedişi, Ali'yle mutlu sona erişmeyen hikayesi onun içinde bir burukluğa neden oldu.        Al

Adresim oldun benim. Biliyorsun bunu değil mi? Alınyazım oldun. Korka korka çaldım kapını. Ne yapayım sevdim seni...Sensin artık ne varsa. - Cemal Süreya...      Evet 14 Şubat... Hayatın tanık olduğu en güzel sevgililer gününe şahit olduk. Sevmek zor iş. Emek ister, güven ister. Bunları verebilecek aynı zamanda karşılık bulacak bir kalbe ihtiyaç duyar. Kalbim attığı her an karşılığında seni buldu. Ve hep seni sevdi.    Bugün özel bir gündü. Bir restoranda canlı müzik eşliğinde muhteşem bir gece yaşadık. Dans ettik, oynadık, güldük hüzünlenip duygusal anlar yaşandı.     Evlenme teklifine şahit olduk. Sonsuz aşk olsun onlar için. Güzel günler görsünler. Dansları muhteşemdi. Tebrik ederiz gençleri.     Önümüzdeki masada bir amca vardı. O restoranda neden vardı hala soru işareti bizim için. Kebabın üstüne yoğurtluyu çakınca eve gitmek için huysuzluk yaptı tüm gece :)   Masamız çok güzel süslenmiş her tarafı güllerle kaplıydı. Mekân her masaya bir adet gül ve kalp balon bırakmıştı ve bu inc

         Zaman akıp gidiyor. Yaşlanmaya, yaşlandıkça hayatta ne kadar güzel yaşanacak şeyler olduğunu tecrübe ediyoruz. Kokusu CENNETTEN gelen EVLAT. Rabb'imin bize en büyük armağanı. Sensin o evlat.       Zaman zaman gözlerimiz doldu, zaman zaman heyecanlandık, zaman zaman da korkutuyorsun bizi. Sabırla ve duayla bekliyoruz seni. Sağlıcakla gel. Bugün kalp atışını ilk defa duydu ailen. Kalbin iyilikle atsın yavrum. Henüz çok küçüksün. Sevgiyle ve ailenle büyü evlat.      Sen bu dünyada tekrar doğup tekrar büyümenin bizlere tek yolusun. Seninle konuşmayı bir daha öğreneceğiz. Seninle yürüyüp seninle okuma yazma öğreneceğiz. Dünyanın her halini birlikte KEŞFEDECEĞİZ. Dünya hayatına birlikte anlam katacağız.      Saçlarını koklayarak, ellerini tutarak ve koskoca sevgi ile birlikte yaşayacağız. Gözlerimiz temas edecek. Bu mutluluğu seninle yaşayacağız. Hadi gel evlat. Anne-baban seni bekliyor.      Gel ki dünyada iyiliğe dair umutlarımız yeşersin...

    Öyle bir patlama olmuştu ki yer yerinden oynamıştı adeta. Az ötelerine düşen roket mermisi bir çok askerini şehit etmişti Mahmut üsteğmenin. Etrafına bakındı en az 6 tane pak yüzlü vatan evladı cansız yatıyordu. Her taraf kan revan içindeydi. Mahmut doğruldu yerinden. Koşarak gelen hain terörisleri gördü.      Kolu ve bacağından yaralanmıştı. Salınarak az ilerdeki kayalıkların arkasına sığındı. Sesleri dinledi. Gelen yaklaşık on kişilik bir gruptu. Ve tek başına kalmıştı onlara karşı. Ses çıkardığı anda kendi de öleceğini biliyordu. Ayak sesleri artık çok yakındı. Teröristler yerde yatan şehitleri kontrol etti ve ‘hepsi ölmüş’ diye sevindiler.      Mahmut yavaş hareketlerle oradan uzaklaşıp yardım çağıracaktı. Öyle hesap ederek ilerlemeye koyulmuştu ki telsizden gelen anons sesi ile hava adeta bıçak gibi kesildi. ‘Ses bu taraftan geldi’ diyerek Mahmut’a doğru koşmaya başladılar. Mahmut koşarak kaçmaya başladı. Çalılıkların arasında izini kaybettirmeye çalışan genç kom