AYAZ 8. BÖLÜM

Bir kaç saat öyle uzun, öyle anlamlı ve o kadar keyifli geçmişti ki. Kenan Buketi ilk gördüğü an ancak bu kadar heyecanlı olduğunu hatırladı. Aslının ağzından çıkan her kelime o kadar etkiliyordu ki kalbinde hissediyordu. Şoktan bir türlü çıkarmıyordu.
" Tanıştığımıza memnun oldum " dedi ve müsade isteyerek masadan kalktı Aslı. Kenan arkasından baktı kaldı öylece. Osman durumu o ilk baktığı an anlamıştı zaten. Kenan'a evlilikten yalnızlıktan bahsederek konuyu hep Aslı'ya getiriyordu. 
Kenan öyle bir duygu karmaşası içinde kaldı ki. Buketin hayata veda etmesi, onu çok sevmesi ve onu özlemesi ve başına gelen olaylar...
Bir yandan da Aslı.
Kenan karar veremez durumdaydı. Çıkmazlar içinde çıkmazlara giriyordu. Onu ilk gördüğü andan itibaren onsuz bir hayat olmamalıydı. Kenan çay bahçesinden ayrıldı ve köye doğru yola çıktı. Arabada pek sevmediği şeyi yaptı ve radyoyu açtı. Güzel bir şarkı çıktı. Çam ağaçlarının kokusu ve şarkı çok çok iyi gelmişti.
Arabayı garaja çekti ve ilçeden aldı birkaç parça eşyayı alıp eve geçti. Eşyaları yerleştirip çayını koydu. Kamelyada bulunan radyoyu açtı ve nostaljik bir parça eşliğinde denizi seyre daldı. İnanılmaz keyif alıyor ve yaşananları birkaç dakika olsun siliyordu aklından.
Çayı demlendi ve bardağına doldurup aldı kamelyaya geldi. Aslı gözünün önüne geldi. Ne güzel sesi vardı. Herşeyiyle çok etkilemişti. Karar vermek zorunda olduğunu biliyordu. Kader onu buralara kadar getirmişti. Peki bundan sonra ne olacaktı?
Bukete veda etmeliydi. Belki de ikisi için de en iyi seçenek buydu. Çünkü hayat devam ediyordu. Yoluna bakmak zorundaydı. Bardağından bir yudum aldı sıcak sıcak. Mevsim yazdı. Fakat yalnızlık ruhunu buza kesiyordu. İçini ısıtan bir şeyler olmalıydı.
Dalga sesleri ve radyodan gelen müzik sesleri dışında bir başka ses yoktu. Fakat hiç beklemediği bir şey oldu. " Evin güzelmiş " diye bir kadın sesi geldi. Kenan arkasını dönüp baktığında konuşanı gördü ki o da yetti kendine...
Aslı evine kadar gelmişti...

9. BÖLÜM İÇİN TIKLAYINIZ